عصب کشی

مسلماً ترک ‌خوردگی و شکستگی زیبایی دندان‌ها و لبخند را تحت تأثیر قرار می‌دهد به خصوص اگر جلوی دهان باشد. اما شکستگی دندان علاوه بر زشت کردن لبخند، عوارض و خطراتی برای سلامت دندان و دهان به دنبال دارد، بنابراین حتماً باید به دنبال ترمیم آن باشید. اگر متوجه شدید دندانتان لب پر شدگی، ترک خوردگی و یا شکستگی پیدا کرده نترسید، در بیشتر موارد این وضعیت کاملا قابل درمان است و دندانتان نجات پیدا می‌کند.

مراقبت از دندان شکسته

اگر دندانتان شکسته یا لب پر شده است هر چه سریع تر به دندانپزشک مراجعه کنید. در غیر این صورت آسیب گسترش پیدا کرده و ممکن است دندان عفونت کرده و آن را از دست بدهید. اگر دندانتان درد می‌کند فعلاً می‌توانید استامینوفن یا مسکن دیگری مصرف کنید تا زمانی که نوبت دندانپزشکی تان فرا برسد. دهان خود را با محلول آب نمک شست‌ و شو بدهید. اگر شکستگی باعث شده لبه تیزی در دندان ایجاد شود، با یک مقدار پارافین یا آدامس موقتاً آن را بپوشانید تا از بریدن زبان و لب و گونه جلوگیری شود.

اگر می‌خواهید چیزی بخورید غذاهای نرم بخورید و از جویدن با دندان شکسته، خودداری کنید. درمان شکستگی دندان بستگی به شدت و موقعیت آن دارد. اگر تنها بخش کوچکی از مینای دندان شکسته و جدا شده باشد ، معمولاً تنها در یک جلسه درمان خیلی ساده‌ ای انجام می‌شود اما اگر شکستگی شدید باشد یا آسیب حاصل از آن مهم باشد ممکن است به جلسات بیشتر و درمان پرهزینه ‌تری نیاز داشته باشید.

درمان ترک ‌خوردگی و شکستگی با کامپوزیت یا پر کردن دندان

اگر تنها بخش کوچکی از مینای دندان لب پر شده باشد، دندانپزشک ممکن است با مواد پر کننده دندان آن را پر کند. اگر دندان مورد نظر در جلوی دهان قرار داشته و در هنگام لبخند زدن در معرض دید است، احتمالاً برای ترمیم آن از کامپوزیت ونیر استفاده می‌شود. در روش کامپوزیت ونیر ماده ‌ای به نام رزین کامپوزیت برای پر کردن دندان استفاده می‌شود. کامپوزیت ونیر درمانی ساده است که نیازی به بی‌ حسی ندارد. ابتدا دندان آماده‌ سازی می‌شود تا پیوند خوبی بین دندان و مواد پر کننده، برقرار شود. برای این منظور سطح مورد نظر با ژل یا محلول خاصی زبر می‌شود. سپس مواد چسبنده ای به دندان مالیده شده و رزین همرنگ دندان بر روی دندان کشیده می‌شود. نهایتاً دندان شکل ‌دهی می‌شود تا ظاهری کاملاً طبیعی پیدا کند. برای سفت شدن کامپوزیت باید از نور فرابنفش مخصوصی استفاده شود.

 

درمان ترک ‌خوردگی و شکستگی با روکش دندان

اگر بخش بزرگ‌تری از دندان بشکند یا درمان پوسیدگی زیادی داشته باشد باید روکش شود . برای روکش کردن دندانپزشک دندان را تراشیده و ساختار باقی مانده آن را با کلاهک محافظ به نام روکش می‌پوشاند. روکش دندان ممکن است تمام فلزی، تمام سرامیکی، تمام رزینی و یا سرامیکی فلزی باشد. انواع مختلف روکش کردن هر یک معایب و مزایایی دارد. به طور کلی روکشهای تمام فلزی مقاوم ترین و و روکش تمام سرامیکی زیباترین نوع آنها محسوب می‌شود. اگر تمامی بخش روی دندان (تاج) شکسته باشد اما هنوز ریشه آن سالم مانده باشد دندانپزشک درمانی به نام عصب کشی انجام می‌دهد و سپس با استفاده از میله نازک کوچکی به نام پست که در داخل مجرای ریشه تنها قرار می‌دهد، روکش را روی دندان محکم و باثبات میکند.

برای روکش کردن باید دو جلسه مراجعه کنید. در جلسه اول دندانپزشک عکس پرتوی ایکس می‌گیرد تا وضعیت ریشه ‌های دندان و استخوان پیرامون را بررسی کند. اگر هیچ مشکلی وجود نداشته باشد در همین جلسه دندانپزشک دندانتان را بی ‌حس می‌کند و بخش آسیب ‌دیده دندان را تراشیده و بر می‌دارد و دندان را به اندازه ‌ای می‌تراشد که فضای کافی برای اضافه شدن روکش فراهم شود. روکشهای که نازک‌تر هستند نیاز کمتری به تراشیدن دندان دارند. اگر در شکستگی دندان بخش بزرگی از دندان از دست رفته باشد می‌توان از مواد پر کننده دندان برای نگه داشتن روکش بر روی دندان استفاده کرد. سپس دندانپزشک با مواد خمیری شکلی از دندان تراشیده شده و دندان مقابل آن که هنگام جویدن با آن تماس دارد، قالب گیری می‌کند. بر اساس این قالب در آزمایشگاه دندان‌سازی، روکش ساخته می‌شود. ممکن است در این مدت روکش موقتی فلزی یا آکریلیک برایتان استفاده شود. در جلسه دوم که دو یا سه هفته بعد است، برای چسباندن روکش اصلی به دندان‌ مراجعه می‌کنید.

درمان ترک ‌خوردگی و شکستگی با لمینت دندان

اگر دندان جلویی لب پر شدگی یا شکسته است می‌توان با لمینت آن را ترمیم و زیبا کرد. لمینت پوسته نازک همانند دندان است که جنس آن از سرامیک یا رزین کامپوزیت می‌باشد. لمینیت دندان سطح جلوی دندان را کامل می‌پوشاند بنابراین همه عیوب دندان را پنهان می‌کند. برای لمینت کردن بسته به ضخامت پوسته، باید ۰.۳ تا ۱.۲ میلی‌متر از مینای دندان برداشته شود. سپس قالب گیری انجام شده و لمینت ساخته می‌شود. در جلسه بعدی لمینت به دندانتان چسبانده می‌شود. برای چسباندن لمینت از چسب مخصوصی استفاده می‌شود که با تاباندن نور سخت می‌شود.

 

عصب‌ کشی

اگر ترک‌ خوردگی به قدری بزرگ باشد که بخش هسته دندان که پالپ نام دارد را درگیر کرده باشد، تنها لمینت یا روکش کفایت نمی‌کند. پالپ دندان‌ حاوی عصب ها و رگهای خونی است و در صورتی که شکستگی به آن برسد باکتری‌ها وارد آن شده و عفونتی ایجاد می‌کند. اگر دندان درد دارید، رنگ دندانتان تغییرکرده یا دندانتان به غذاهای سرد یا داغ حساسیت نشان می‌دهد ممکن است پالپ عفونت کرده باشد. در چنین شرایطی بافت‌های داخل پالپ می‌میرند و اگر تخلیه نشوند عفونت گسترش پیدا می‌کند و مجبور می‌شوید دندانتان را بکشید. در عصب ‌کشی پالپ آسیب دیده تخلیه و پاک سازی می‌شود و دندان با مواد مخصوصی پر می‌شود. به این ترتیب دندان نجات پیدا می‌کند. در بیشتر موارد پس از عصب‌ کشی باید دندان روکش شود تا از گسترش شکستگی یا ایجاد شکستگی جدید محافظت شود. لمینیت دندان سطح جلوی دندان را کامل می‌پوشاند بنابراین همه عیوب دندان را پنهان می‌کند. برای لمینت کردن بسته به ضخامت پوسته، باید ۰.۳ تا ۱.۲ میلی‌متر از مینای دندان برداشته شود. سپس قالب گیری انجام شده و لمینت ساخته می‌شود. در جلسه بعدی لمینت به دندانتان چسبانده می‌شود. برای چسباندن لمینت از چسب مخصوصی استفاده می‌شود که با تاباندن نور سخت می‌شود.