خدمات ارتودنسی آرت دنتال


ارتودنسی شاخه ای از دندانپزشکی است که تخصص آن درمان بیماران مبتلا به استقرار نادرست دندان ها هنگام بستن دهان (مال اکلوژن) که منجر به انجام نامناسب عمل جویدن می شود می باشد. ارتودنسی همچنین شامل درمان و کنترل جنبه های مختلف رشد صورت (ترمیم دندان و صورت) و شکل و رشد فک می شود. یک متخصص ارتودنسی با نام ارتودنتیست خوانده می شود. وجود مشکلات فکی افراد را در معرض خطر ابتلا به بیماری پریودنتال قرار می دهد ، ایجاد درد به علت انقباظ در عضلات جویدن که می توانند منجر به سردرد ، سندرم TMJ و گردن ، شانه و درد کمر شود. ارتودنسی به نام ترمیم دندان از کلمه یونانی Ortho به معنی “مستقیم، کامل یا مناسب” و dontos، به معنی “دندان” می آید. ارتودنسی همچنین دندانپزشکی زیبایی را دربر می گیرد، هنگامی که هدف بیمار بهبود چهره است.

مزایای ارتودنسی

یک متخصص ارتودنسی از انواع دستگاه های دندانپزشکی از جمله براکت ها ، سیم ارتودنسی ، پلاک و غیره جهت درمان و انجام ارتودنسی در موارد زیر استفاده می کند
بستن فاصله های بین دندانی شدید
حصول اطمینان از هم ترازی دندان ها
صاف کردن دندان های کج
بهبود گفتار یا غذا خوردن (عملکرد دهانی)
بهبود سلامت دراز مدت لثه ها و دندان ها
برای جلوگیری از سایش بیش از حد در دراز مدت و یا ضربه (به دندان ها)
درمان جفت شدگی نادرست

مال اکلوژن چیست؟

مال اکلوژن به معنای واقعی کلمه عدم جفت شدگی صحیح دندانها برای عمل جویدن است. برخی از فک ها و دندان های کودکان به درستی رشد نمی کنند. جفت شدگی ناجور به دندان های کج، ترازنشده، و نقص در رابطه بین مجموعه پایین و بالای دندان (دو کمان دندانی) اشاره دارد. این حالت ممکن است به علت آسیب به دندان یا استخوان صورت، مکیدن مکرر انگشت شست، و یا به دلایل نامشخص باشد.

تصحیح مال اکلوژن یا جفت‌شدن نامناسب دندان‌ها


این امر می‌تواند ناشی از موقعیت نادرست دندان‌ها یا دو فک نسبت به هم باشد، یا ممکن است درجاتی از هر دو مشکل در یک فرد موجود باشد. درمان‌های ارتودنسی ممکن است تنها بر تصحیح موقعیت دندان‌ها و یا تغییر الگو و جهت رشد دو فک (درمان‌های ارتوپدیک) متمرکز باشد. از جنبهٔ دیگر می‌توان درمان‌های ارتودنسی را به درمان با دستگاه‌های ثابت و متحرک تقسیم کرد. دستگاه‌های ثابت دستگاه‌هایی هستند که در طول درمان نیازی به خارج نمودن آنها از دهان توسط بیمار وجود ندارد و اجزای اصلی تشکیل‌دهندهٔ آنها براکت و سیم می‌باشد. براکت‌ها همان اجزای کوچکی هستند که توسط چسب خاصی به دندان چسبانده می‌شوند. در بین مردم از اصطلاح سیم‌کشی یا سیم‌بستن دندان هم برای اشاره به این عمل استفاده می‌شود.

نمونه کارهای ارتودنسی دندان کلینیک آرت دنتال

ارتودنسی متحرک

دستگاه‌های متحرک انواعی هستند که بیمار می‌تواند در طول درمان آنها را از دهانش خارج کند، البته گاهی این خارج نمودن ممکن است بنا بر تجویز ارتودنتیست محدود به زمان‌های کوتاهی مانند زمان غذاخوردن یا مسواک‌زدن باشد. این نوع دستگاه‌ها در بین مردم به «پلاک» مشهورند. مکیدن انگشت کوچک (یا مکیدن انگشت) می تواند منجر به بدشکلی موضعی دندان ها و استخوان های پشتیبان شود. برای برگشت به بهبود طبیعی، عادت خوردن انگشت شست باید متوقف شود. به طور کلی، جفت شدگی ناجور بر سلامت جسمی تاثیر نمی گذارد، و یک بیماری نیست، بلکه تغییر در موقعیت طبیعی دندان ها است. با این حال، این حالت ممکن است بر روی شکل چهره فرد و ظاهر دندان هایش تاثیر بگذارد، که می تواند منجر به خجالت، عدم اعتماد به نفس و حتی افسردگی شود. جفت شدگی ناجور شدید ممکن است بر روی خوردن، گفتار و حفظ نظافت دندانها تأثیر بگذارد. مقامات بهداشت انگلیس می گویند که تقریبا یک سوم از همه افراد ۱۲ ساله در این کشور احتمالا به درمان ارتودنسی نیاز دارند.

افراد ممکن است برای مشکلات مختلف نیاز به درمان ارتودنسی داشته باشند:
انواع ناهنجاری فکی و دندانی
پیش آمدگی دندان های جلو
درمان نه تنها باعث بهبود ظاهر بیمار می شود بلکه دندان ها را نیز از آسیب محافظت می کند. در افرادی که دندان های جلویی آنها پیش آمدگی دارد، در حین ورزش، سقوط و غیره احتمال آسیب دیدن بیشتری دارند.

چه وقتی درمان ارتودنسی شروع می شود؟

درمان معمولا تا حدود ۱۲ یا ۱۳ سالگی کودک به تعویق می افتد؛ این زمانی است که دندان های بالغ به طور کامل بیرون آمده و رشد کرده اند. در برخی موارد نیز اگر مشکلات دندان پیش از این قابل توجه نباشد درمان ممکن است حتی چند سال بعد از سنین فوق الذکر شروع شود. کودکان دچار شکاف لب و کام ممکن است قبل از رشد کامل دندانهای بالغ نیاز به درمان ارتودنسی داشته باشند. بهداشت مناسب دهان و دندان قبل از انجام کارهای ارتودنسی ضروری است. هنگامی که دستگاه ها بر روی دندان ها قرار می گیرند، احتمال بیشتری وجود دارد که ذرات مواد غذایی به عنوان مانع عملکرد دستگاه عمل کنند؛ بیمار لازم است با دقت بسیار بیشتری مسواک بزند و بیش از قبل باید برای جلوگیری از پوسیدگی دندانها در حین درمان مراقبت شود. بیمارانی که پیش از این استانداردهای بهداشت مناسب دهان و دندان را رعایت نکرده اند، احتمال ابتلا به پوسیدگی دندان پس از شروع درمان در آنها بیشتر است.

تشخیص مشکلات دندانی و توصیه برای گزینه های درمانی

ارزیابی – ارتودنتیست وضعیت دندان های بیمار را ارزیابی و پیش بینی می کند که احتمال نموّ آنها بدون درمان به چه صورت خواهد بود. روش های تشخیص زیر انجام خواهند شد: سابقه کامل پزشکی و دندان پزشکی
معاینه بالینی
عکسبرداری از دندان ها و فک
مدل سازی گچ دندان
پس از انجام ارزیابی، ارتودنتیست در مورد برنامه درمان تصمیم گیری می کند. نمونه هایی از لوازم ارتودنسی
دو نوع لوازم ارتودنسی وجود دارند: وسایل ثابت و متحرک.

لوازم ارتودنسی ثابت

لوازم ارتودنسی ثابت


اینها رایج ترین دستگاه های مورد استفاده در ارتودنسی هستند و هنگامی استفاده می شوند که دقت اهمیت زیادی دارد. اگر چه بیمار می تواند به طور معمول همراه با لوازم ثابت غذا بخورد، اما باید از برخی از غذاها و نوشیدنی ها مانند نوشیدنی های گازدار، شیرینی های سخت یا آب نبات اجتناب شود. افرادی که در ورزش های برخوردی (مانند بوکس) مشارکت دارند باید به ارتودنت خود اطلاع دهند، به طوری که بتواند محافظ های مخصوص لثه برای بیمار بسازد.

شامل براکت و / یا سیم و تسمه. تسمه ها به طور محکم در اطراف دندان ها ثابت می شوند و به عنوان نگهدارنده برای دستگاه عمل می کنند، اما براکت ها معمولا به جلوی دندان ها متصل می شوند. سیم ها به شکل قوسی از میان براکت ها می گذرند و به تسمه ها متصل می شوند. همراه با محکم کردن سیم قوسی، فشار روی دندانها اعمال می شود تا در طول زمان آنها را به موقعیت مناسب منتقل کند. بیمار یک بار در ماه به آرتودنت مراجعه می کند تا بتواند تسمه ها را تنظیم کند. دوره درمان ممکن است چند ماه تا چند سال طول بکشد. کودکان معمولا تسمه های رنگی را ترجیح می دهند، در حالی که بزرگسالان معمولا طرفدار استایل های روشن هستند.

اگر کودک یک دندان شیری خود را از دست بدهد، نگهدارنده فضا از حرکت کردن دو دندانی که در دو طرف فضا باز قرار دارند جلوگیری می کند تا زمانی که دندان اصلی رشد کند و فضای خود را اشغال نماید. یک تسمه به یکی از دندان ها در کنار فضا خالی ثابت می شود و یک سیم از این تسمه به دندان دیگر می رود.

این لوازم را می توان جهت مهار فشار زبان یا جلوگیری از مکیدن انگشت شست کودک توصیه کرد. اینها ممکن است برای بیماران مخصوصا به هنگام غذا خوردن ناراحت کننده باشند. کارشناسان می گویند که این وسایل تنها در صورت نیاز واقعی باید مورد استفاده قرار گیرند.

دستگاه های ارتودنسی غیر ثابت

این وسایل معمولا برای درمان مشکلات جزئی، مانند جلوگیری از مکیدن انگشت شست در کودکان یا اصلاح دندانهای اندکی منحرف شده استفاده می شوند. این وسایل فقط هنگام تمیز کردن دندانها، غذا خوردن یا نخ کشی دندانها برداشته می شوند. گاهی اوقات ارتودنتیست ها ممکن است به بیمار توصیه کنند تا آنها را در انجام فعالیت های خاص مانند نواختن ابزار موسیقی بادی یا دوچرخه سواری خارج کنند.

گزینه ای به جای تسمه های سنتی برای بیماران بزرگسال. این وسایل توسط افراد دیگر تقریبا غیر قابل تشخیص اند و بیمار می تواند آنها را زمانی که دندان ها را مسواک می زند، نخ نخ کشی می کند و یا غذا می خورد از دهان خارج کند.

یک بند به گِردِ پشت سر قرار می گیرد که به یک سیم فلزی در جلو دهان یا کمان چهره متصل است. هدف این است که از رشد فک بالا کاسته شود و دندان های عقب در جای خود بمانند و در همان حال دندان های جلو به سمت عقب کشیده می شوند.

بطور خاص برای کاهش فشار گونه یا لب روی دندان ها ساخته می شود.

وسیله ای که برای پهن تر کردن قوس فک فوقانی طراحی شده است و شامل یک صفحه پلاستیکی است که در کام (سقف دهان) قرار می گیرد. این صفحه دارای پیچ هایی است که بر روی مفاصل در استخوان ها فشار می آورد و آنها را به سمت خارج می راند و به این ترتیب، اندازه ناحیه کام (سقف منطقه دهان) را گسترش می دهد.

این نگهدارنده ها روی سقف دهان قرار داده می شوند. آنها به منظور جلوگیری از حرکت دندان ها به موقعیت اولیه خود طراحی می شوند. در صورت دستکاری و اصلاح می توان از آنها برای بازداشتن کودکان از مکیدن انگشت شست استفاده کرد.

به جایگزینی برای نگهدارنده فضای ثابت استفاده می شوند.

این وسایل در فک بالا یا پایین قرار می گیرند و به بسته شدن صحیح فک کمک می کنند. اسپلینت ها معمولا برای درمان سندرم TMJ (اختلال مفصل گیجگاهی-فک پایین) بکار می روند. ارتودنسی تا چه سنی جواب میدهد ارتودنسی تا چه سنی جواب میدهد ، در واقع در علم جدید ارتودنسی انجام ارتودنسی بدون محدودیت است ، به این معنی که شما در هر سنی می توانید از درمان ارتودنسی بهره مند شوید.

زمان مناسب برای ارتودنسی

بهترین سن برای اولین مراجعه به متخصص ارتودنسی جهت معاینه کودکان ۷ سالگی است. بیماران مبتلا به مشکلات ارتودنسی می توانند از درمان در تقریبا هر سنی بهره مند شوند. زمان ایده آل برای انجام ارتودنسی بین سنین ۱۰ و ۱۴ سال است، در این سن فک و دندان ها هنوز در حال رشد هستند به همین دلیل درمان ساده تر و سریع تر است ، یکی از مزایای ارتودنسی در سن پایین عدم نیاز به جراحی می باشد که در سنسن بالاتر احتمالا نیاز خواهد بود. با این وجود، درمان ارتودنسی تنها برای بچه ها نیست و بزرگسالان نیز می توانند درمان ارتودنسی را به منظور اصلاح مشکلات جزئی تا شدید دندان و فک برای بهبود لبخند شروع کنند.

درمان ارتودنسی مناسب

هر چند انتخاب نوع درمان ارتودنسی به عهده متخصص ارتودنسی می باشد ، اما با توجه به تنوع درمان های ارتودنسی مانند ارتودنسی نامرئی و براکت های فلزی شما می توانید درباره انواع ارتودنسی مناسب مشکلات فکی و دندانی خود با متخصص ارتودنسی مشورت نماید. بسیاری از بزرگسالان به دلیل موقعیت حرفه ای شغل و جایگاه اجتماعی خود ترجیح می دهند از ابزار های ارتودنسی مخفی یا ارتودنسی نامرئی استفاده کنند. خوشبختانه پیشرفت در درمان های ارتودنسی منجر به حل مشکل دیده شدن دستگاه ارتودنسی در دهان شده است ، به این منظور استفاده از براکت های سرامیکی ، ارتودنسی لینگوال و ارتودنسی نامرئی یا الاینر کمترین دید را در دهان دارند و می توانند بدون حتی کمترین جذب توجه دیگران از درمان ارتودنسی استفاده کنید. در کلینیک دندانپزشکی آرت با توجه به شدت ناهنجاری ، درمان مناسب ارتودنسی ارائه می شود.